NieuwsVlogs & Blogs

Tiffany Deijle is huidtherapeut en vrijwilliger bij HUKAs. Ze deelt haar ervaring over haar stageperiode op Curaçao.

1 augustus was het eindelijk zover. Mijn droom om mijn studie op internationaal aspect te verbeteren kwam eindelijk uit, zes maanden lang mijn minor volgen op Curaçao. Het was een uitdaging om een stageplek te vinden, aangezien huidtherapie niet wereldwijd bekend is. Ik heb een plek bemachtigd in een andere tak in de (para)medische wereld, een fysiotherapeutische praktijk. Dankzij deze stageplek heb ik veel ervaring op mogen doen om een samenwerking aan te gaan met een fysiotherapeut. Fysiotherapeuten werken nauw samen met patiënten, net zoals huidtherapeuten. Het verschil hierbij is dat fysiotherapeuten gespecialiseerd zijn in het verbeteren van het bewegingsmechanismen; spieren, pezen, botten en gewrichten.

Eind augustus ging mijn stage van start. Naarmate de weken voorbij vlogen heb ik veel nieuwe behandelingen mogen uitvoeren. Ik heb geleerd om elektrotherapie, lasertherapie en ultrasound uit te voeren. Daarbij heb ik mijn huidtherapeutische handelingen kunnen uitvoeren die ik de afgelopen jaren heb geleerd, namelijk manuele lymfedrainage, zwachtelen en lymfetape. Daarbij stond het klinisch redeneren altijd centraal, “waarom kies je voor een behandeling en wat past bij een patiënt”.

Naast het stagelopen, heb ik ook zeker genoten van het lekkere weer. Augustus en september staan erom bekend dat het de heetste maanden van het jaar zijn. Hier had ik mij gelukkig op voorbereid. Mede doordat ik drie jaar geleden ook in augustus op het eiland ben geweest. Toch leek het nog extremer dan drie jaar geleden. Er stond minder wind en de UV-index was naar mijn idee veel hoger. De UV-index is de hoeveelheid zonkracht die wordt uitgestraald (ultraviolette straling). Op een echte warme dag kon de UV-index hier oplopen tot 12! Dit is bijna het dubbele in de zomer in Nederland. Deze UV-index is dus echt niet geschikt voor lichtere huidtypes. Overal waar ik liep, zag ik Nederlanders. Nederlanders hebben over het algemeen huidtype 1-2. Huidtype 1 en 2 zijn lichte huidtypes die sneller een kans hebben op verbranding. Deze huidtypes zijn vatbaarder voor huidkanker. Het enige wat de hele tijd door mijn hoofd spookte was, “als ze zich maar goed beschermen tegen de zon”. Hier en daar zag ik flink verbrandde gezichten of schouders/rug voorbijkomen. Dit is natuurlijk in de (para)medische wereld een pijnlijk moment om te zien. Maar ik had het erger verwacht. Tot mijn verbazing waren er gelukkig veel plekken waar je in de schaduw kon liggen. Voornamelijk op de bekende toeristische stranden voor Nederlanders. Hier zag ik dus ook weinig mensen die lagen te bakken in de zon en veel toeristen smeerde zich goed in. Daarbij viel mij ook op dat veel kinderen met UV-werende outfits liepen. Dit is fijn om te zien. Ik hoop dat merendeels van de mensheid bewust is van de zon en wat voor schade het kan aanrichten. Dit heb ik ook benoemd in mijn vriendenkring hier op het eiland. Sommigen smeerde zich in met een olie zonder factor. Ik kan je vertellen, dat doen ze nu niet meer. Ook heb ik mensen erop aangewezen wanneer ik zag dat er een lichte roodheid ontstond op de huid. Ik vind het belangrijk om mensen te informeren met betrekking tot de huid en de zon. Hier leer ik namelijk voor en niet iedereen is hiervan op de hoogte.

De laatste weken zijn ingegaan en ik ben erg benieuwd wat de toekomst mij gaat brengen. Even mijn afstudeerjaar knallen om daarna de titel huidtherapeut te mogen dragen. Bedankt voor het lezen!