NieuwsVlogs & Blogs

In deze blog neem ik jullie mee in mijn ervaring met Efudix crème. Deze crème valt alleen de sneldelende cellen aan, dus alleen de huidkanker of voorstadium van huidkanker.  Deze behandeling wordt steeds vaker ingezet ter behandeling van actinische keratose.

Ik ben ontzettend blij dat ik me goed heb ingelezen en voorbereid. Mede hierdoor is het voor mij persoonlijk erg mee gevallen. De dermatoloog liet wel een paar voorbeeldfoto's zien van voor, tijdens en na de behandeling. Maar aan de hand van die foto's besef je niet hoe vervelend de behandeling kan zijn.

Gelukkig kwam ik op Facebook een Engelstalige lotgenotengroep tegen. Hier worden veel ervaringen inclusief foto's gedeeld. Mede hierdoor was ik beter voorbereid. Er staan veel negatieve ervaringen op, wat ergens logisch is want die ervaringen worden eerder gedeeld dan de positieve. Maar na mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat het gelukkig niet altijd zo ernstig hoeft te zijn.

In het begin was ik mede door deze verhalen erg sceptisch. Maar ook omdat een dermatoloog had gezegd dat het niet tegen huidkanker zelf werkt, maar alleen tegen actinische keratose/ zonneschade. Ze vertelde dat als het al huidkanker was, de behandeling geen kwaad kon en het uiteindelijk toch weer naar de oppervlakte zou komen. Dit vond ik persoonlijk een eng idee gezien één van mijn basaalcelcarcinomen al dieper was gegroeid dan verwacht. Dit risico wilde ik uiteraard niet nogmaals nemen.

Van mijn huidige dermatoloog kreeg ik voor mijn gevoel een betere uitleg. Namelijk dat Efudix creme de sneldelende cellen aanvalt (dus inderdaad de actinische keratose). Maar als je het op gezonde huid smeert doet het geen schade. Het is beter om wat ruimer te smeren, dan je te beperken tot één klein plekje. Vaak komen er tijdens de behandeling ook meerdere plekjes aan het licht, die je met het blote oog (nog) niet had kunnen zien. Dan weet je in ieder geval op welke plekjes je moet gaan letten.

De eerste paar dagen sliep ik slecht. Ik vermoed dat dit vooral kwam doordat ik spanning had voor hoe de behandeling zou gaan. Of het veel pijn zou gaan doen, of ik mensen zou afschrikken met mijn vertoning, of ik veel bijwerkingen zou krijgen en of ik het vol kon houden. Maar ook lag ik gespannen in bed omdat ik de crème niet wilde uitsmeren.

Maar al snel had ik hier mijn structuur in gevonden. Ik bracht de crème twee uur voor ik naar bed ging aan, zodat het al goed was ingetrokken. Voor het aanbrengen van de crème deed ik de huid af met een washandje met water. De dermatoloog had eigenlijk geadviseerd het alleen met water te spoelen. Maar dit vond ik te veel gedoe gezien ik mijn voorhoofd behandelde, en dat niet gemakkelijk te spoelen was. Uiteindelijk (verder in het proces) werkte het washandje ook verlichtend.

Op de derde dag voelde 1 plekje actinische keratose op mijn voorhoofd al onaangenaam. Pas na tien dagen begonnen meerdere plekjes op zowel mijn voorhoofd als neus rood te worden. Sommige dagen had ik erge hoofdpijn, maar gelukkig niet alle dagen. Ik kan uiteraard ook niet met zekerheid zeggen dat het door de crème kwam. Al met al vielen de eerste weken mee.

Mogelijk duurde het bij mij wat langer voor ik een reactie kreeg omdat ik maar één keer per dag smeerde. De meeste mensen krijgen als advies twee keer per dag te smeren. Mijn dermatoloog vertelde dat de uiteindelijke reactie hetzelfde zou zijn en tevens het belangrijkst, maar dat ze dit adviseerde vanwege mijn gevoelige huid.

Na twee weken vanaf de start van de behandeling had ik een telefonische afspraak met de dermatoloog. We bespraken de plekjes en vooral diegene waar ik me zorgen over maakte. Zoals een plekje net boven mijn wenkbrauw. Dit waren kleine bultjes waar ik al vaker naar had laten kijken en dit reageerde inmiddels ook op de crème. Maar de dermatoloog legde uit dat dit niet meteen hoeft te betekenen dat het daadwerkelijk huidkanker is, maar dat er tussen de bultjes door ook zonneschade kan zitten. Dit stelde mij enorm gerust.

Ik vroeg of ik de crème eventueel twee keer per dag mocht gaan smeren, mocht de reactie niet heftig genoeg zijn binnen vier weken. Maar dit raadde ze me af want ik had al een lichte reactie en moest het eerst aan kijken. Na vier weken moest ik een foto mailen. Als ik eerder mijn twijfels had of de behandeling al goed genoeg zou zijn of als ik dacht dat er een ontsteking optrad, mocht ik eerder een foto sturen en overleggen. Ze legde me uit dat ik daarna volgens protocol pas over een jaar op controle hoefde te komen. Dit vond ik persoonlijk te lang duren gezien er bij mij het afgelopen jaar al meerdere plekjes huidkanker zijn geconstateerd. Ze was erg begripvol en we maakte een controle afspraak voor over 3 maanden.

Na 2,5 week was ik erg vermoeid. Hierdoor kreeg ik meer last van voor mij persoonlijk herkenbare lichamelijke klachten die hierbij horen. Voor mij hield dit in dat ik vaker buikpijn had, spierpijn en ook hoofdpijn. Het eerste plekje dat reageerde, leek nu pas weer verder te veranderen. De jeuk viel toen nog erg mee. In de 3e week begon de jeuk en kreeg ik vaker lichte steken op de plekjes die reageerden op de creme. Soms was het hierdoor moeilijk er van af te blijven. Ik was blij dat mijn huid reageerde maar ik durfde nog niet te juichen omdat ik niet wist wat er nog zou kunnen komen. Want als dit het zou zijn, viel het erg mee.

In de vierde week ging het plekje dat als eerste reageerde open. Het werd een wondje. Al snel volgde de andere plekjes op mijn voorhoofd ook. De laatste dagen begonnen ze wat meer te prikken. Aan het einde van de vierde week stuurde ik zoals afgesproken een foto naar de dermatoloog. Gezien mijn neus nog niet de erosiefase bereikt leek te hebben en er nog plekjes in de laatste week bij waren gekomen, vroeg ik of ik dit nog wat langer mocht insmeren. Het advies van de dermatoloog was om mijn neus nog vier dagen langer door te smeren. Ik telde de dagen af tot de behandeling klaar was. Ik had er alleen niet bij stil gestaan dat het dan logischerwijs niet ineens klaar zou zijn en het genezingsproces dan pas zou beginnen. Ik was vooral bezig geweest met de dagen te volbrengen om het te kunnen 'vieren'.

De eerste twee dagen na het stoppen met de behandeling leek de reactie het heftigst. De korstjes waren erger geworden en pijnlijk (als in prikken en lichtelijk steken). Gek genoeg kreeg ik ook nu pas reacties van mensen uit mijn omgeving, met de vraag waarom mijn huid er zo uit zag. In gedachten was ik hier nu niet meer zo mee bezig, in tegenstelling tot het begin van de behandeling. Ik voelde me juist opgelucht dat het 'klaar' was.

Ondertussen had ik de dermatoloog gemaild want vooraf had ik gevraagd wat ik kon smeren, mocht ik veel last krijgen. Toen was haar advies om witte vaseline (uit een tube, want dat is hygiënischer) te smeren aan het einde en/of na de behandeling.

Maar ik had niet gevraagd of dit nou perse moest, of dat het mocht. Ze vertelde dat dit vooral was tegen infecties van de wondjes, dus het hoefde niet perse. Uiteindelijk heb ik geen producten naast de Efudix crème gebruikt. Ook had ik gevraagd of ik nog gewoon in bad kon gaan liggen tijdens de behandeling. Haar advies was dit niet te doen om infecties te voorkomen. Maar eigenwijs als ik ben deed ik het toch. Ik kon de plekken die behandeld werden makkelijk boven het badwater houden. Wel zorgde ik dat ik van te voor de plekjes had afgedaan met een washandje, zodat de crème niet per ongeluk in bad zou belanden.

De eerste week na de behandeling was voor mij de jeuk het ergst en was het lastig er van af te blijven. Iemand gaf me als tip tegen de jeuk om er zachtjes met je vingers op te tikken. Ook werkte het verlichtend om de huid met een washandje met water af te doen.

In deze week droogden de korstjes in en al snel werd het minder erg. Twee weken na de behandeling waren het vooral nog losse velletjes. Ook wel een erg overdreven schraal hoofd genoemd. Maar dat was het dan ook. Sommige plekjes bleven wat langer zichtbaar dan andere. Hiermee bedoel ik dat ze nog wat licht rood/roze waren. Maar dit viel bij mij niet zo op gezien ik veel sproeten heb.

Al met al vond ik de behandeling meer dan de moeite waard. Met de Efudix crème komen actinische keratose (zonneschade) aan het licht die je met het blote oog nog niet zou zien. Ik kijk stiekem zelfs al een beetje naar de volgende winter uit. Dan kan ik andere delen gaan behandelen en krijgt de actinische keratose geen kans om huidkanker te worden.

Voor nu rest me nog de taak te zorgen dat de behandelde huid (vrijwel) niet meer in de zon komt. Dus blijven smeren met zonnebrandcrème, maar nog beter; een hoed dragen.