Mijn naam is Kim en ik ben 34 jaar
Ik heb lang overwogen om een blog te schrijven. Ik deed het voorheen niet omdat ik geen aandacht of medelijden wil. Tevens wil ik er niet aan geloven dat dit nog niet de laatste keer zal zijn dat ik met huidkanker te maken krijg. Maar ik kom zoveel schrijnende reacties en verhalen tegen, dat ik er echt iets mee wil.
Mensen denken dat basaalcelcarcinoom niet veel voor stelt. Zelfs veel huisartsen denken/praten er zo over. Ik krijg vragen als ' het is toch niet kwaadaardig?' en 'het is toch geen kanker?'. Bij basaalcelcarcinoom bestaan verschillende varianten, ook agressieve. Maar het is altijd huidkanker en dus kwaadaardig.
Ik vind het verschrikkelijk op lotgenoten sites te lezen, dat iemand met basaalcelcarcinoom geen recht van spreken heeft want 'het zou toch niet veel voorstellen'. Soms lijkt het net alsof mensen tegen elkaar op aan het bieden zijn wie de meest ernstige diagnose heeft.
Ik voelde me al zo in 2015. Toen bij mij melanoom op mijn onderarm werd ontdekt. Het had maar een breslowdikte van 0,3mm. En dus volgde niet meer dan een re-excisie. Maar dat neemt niet weg dat je met precies dezelfde gevoelens loopt als ieder ander, de onzekerheid wat je in de toekomst te wachten staat.
Natuurlijk mag je blij zijn als het met een simpele re-excisie opgelost kan worden. Maar wat als het midden in je gezicht zit? En wat als het op een lastige plek zoals je neus of mond zit? Dan wordt het al een lastiger en serieuzer verhaal.
Het artikel met Jaap Touw zijn verhaal maakte wat bij mij los. De kracht die hij heeft, hoe hij altijd voor zichzelf op komt tegenover artsen, hoe positief hij in het leven staat ondanks alle tegenslagen en hoe hij voor alle patiënten opkomt. In een woord 'WOW' , wat een bewondering heb ik voor die man. Wat een voorbeeld is hij voor velen.
Ik hoop dat we met HUKAs elkaar kunnen motiveren er het beste van te maken. Dat je gevoelens er mogen zijn. Dat we van elkaar mogen leren en voor elkaar opkomen. Maar het meest van alles, dat je mag zijn wie je bent.
In de volgende blogs willen we dieper in gaan op ervaringen, de nazorg, communicatie met artsen, en alles wat er bij komt kijken.
Kim Hendriksen